Սովորել ֆրանսերեն

ֆրանսերեն

Quand il avait terminé un ouvrage, il l'exposait en public, non pour respirer la fumée des éloges, mais pour écouter la critique, et profiter de ses observations. Il avait même soin de se tenir caché derrière le panneau, pour que sa présence ne gênât pas les propos des spectateurs. Critiqué un jour par un cordonnier, parce qu'il avait mis une courroie de moins qu'il n'en fallait à une chaussure, il corrigea le tableau, et l'exposa le lendemain. Le cordonnier, fier de s'être montré si bon juge, s'avisa de critiquer la jambe; mais alors Apelles se montra et lui dit: "cordonnier, ne juge pas plus haut que la chaussure". Ce bon mot est passé en proverbe.

Source

հայերեն

Երբ նա ավարտում էր մի աշխատանք, նա այն ներկայացնում էր հանրությանը. ոչ թե գովասանքների տարափ ստանալու, այլ լսելու քննադատությունը, և օգուտ քաղելու դրա հետազոտություններից: Նա նույնիսկ հոգում էր թաքնվել տախտակի ետևում, որպեսզի նրա ներկայությունը չխանգարեր հանդիսատեսների առաջարկություններին: Քննադատվելով մի օր մի կոշկակարի կողմից, քանի որ նա մի կոշկի համար մի կապ պակաս էր արել քան հարկն է, նա շտկեց կտավը և ցուցադրեց այն հաջորդ օրը: Կոշկակարը՝ հպարտ, որ այդպիսի լավ դատավոր է, հանդգնեց քննադատել ոտքը, բայց Ապելլեսը հայտնվեց և նրան ասաց. «կոշկակար, մի դատիր կոշկից վեր»: Այս խոսքը դարձավ ասույթ:

Սկզբնաղբյուր