Սովորել ֆրանսերեն

Բոլորս էլ լսել ենք սքանչելի «Կիլիկիա» երգը, և գրեթե ոչ մեկի մտքով չի էլ անցել, որ նրա բառերը կարող են մերը չլինել, բայց տեքստի 90%-ը վերցված է ֆրանսիական Նորմանդիա պատմական շրջանի հիմնի տեքստից:

 

Բայց երաժշտությունը մերն է:

 

"Ma Normandie"

 

 

Quand tout renaît à l'espérance,

Et que l'hiver fuit loin de nous,

Sous le beau ciel de notre France,

Quand le soleil revient plus doux,

Quand la nature est reverdie,

Quand l'hirondelle est de retour,

J'aime à revoir ma Normandie!

C'est le pays qui m'a donné le jour.

 

J'ai vu les champs de l'Helvétie,

Et ses chalets et ses glaciers;

J'ai vu le ciel de l'Italie,

Et Venise et ses gondoliers.

En saluant chaque patrie,

Je me disais : aucun séjour

N'est plus beau que ma Normandie!

C'est le pays qui m'a donné le jour.

 

Il est un âge dans la vie,

Où chaque rêve doit finir,

Un âge où l'âme recueillie

A besoin de se souvenir.

Lorsque ma muse refroidie

Aura fini ses chants d'amour,

J'irai revoir ma Normandie!

C'est le pays qui m'a donné le jour.

 

«Կիլիկիա»

 

 

Երբոր բացվին դռներն հուսո,

Եվ մեր երկրեն փախ տա ձմեռ,

Չքնաղ երկիրն մեր Արմենիո,

Երբ փայլե յուր քաղցրիկ օրեր.

Երբոր ծիծառն իր բույն դառնա,

Երբոր ծառերն հագնին տերև`

Ցանկամ տեսնել զիմ Կիլիկիա,

Աշխարհ, որ ինձ ետուր արև:

 

Տեսի դաշտերըն Սուրիո,

Լյառն Լիբանան և յուր մայրեր.

Տեսի զերկիրըն Իտալիո,

Վենետիկ և յուր գոնդոլներ.

Կղզի, նման չիք մեր Կիմպրիա

Եվ ո'չ մեկ վայրն է արդարև

Գեղեցիկ քան զիմ Կիլիկիա,

Աշխարհ` որ ինձ ետուր արև:

 

Հասակ մը կա մեր կենաց մեջ,

ՈՒր ամենայն իղձ կավարտի.

Հասակ մը, ուր հոգին ի տենչ`

Հիշատակաց յուր կարոտի.

Հորժամ քնարս իմ ցրտանա,

Սիրույն տալով վերջին բարև`

Երթամ ննջել հիմ Կիլիկիա,

Աշխարհ` որ ինձ ետուր արև: